عدم وضوح موضوع و هدف برنامه (معلوم نیست تهیه کننده به دنبال چه چیزی است و می خواهد چه بگوید)
کلی بودن موضوع برنامه آیتم ساز رادیو (بدون قرار دادن ایده کار، موضوع و اهداف کلان و کلی سازنده در یک زمینه خاص و تعریف شده)
ناهماهنگی ایده کار (ارتباط برخی عبارات و مطالب برنامه با طرح و اهداف سازنده برنامه و به اصطلاح تداوم فکر در برنامه)
پرداختن به موضوعاتی که ارتباط یا نیاز رسانه ای ندارند یا نیازهای مخاطبان و علایق جامعه مورد نظر را منعکس نمی کنند.
عدم جذابیت و جذابیت ایده اثر برای عموم و همچنین ارائه موضوعات و موضوعات کلیشه ای و تکراری که برای مردم تازگی ندارد و یا آواز خواندن به جای کفتارهای واقع بینانه.
نداشتن دامنه رادیویی موضوع و نداشتن ایده برای کار (مثلا آموزش خیاطی یا نقاشی که یک ایده تصویری است می خواهیم در رادیو پخش کنیم).
عدم حمایت از پژوهش و ادبیات علمی در طرح محتوایی (اسناد و مقالات پروژه باید از نظر علمی و پژوهشی ضعیف باشد.)
فقدان شهرت رسانه ای و وجهه علمی یا اخلاقی کارشناسان دعوت شده (کارشناس دعوت شده در برنامه در سطح رسانه ای نبوده یا وجهه اجتماعی مطلوبی ندارد)
عدم تنوع مطالب برنامه (یکنواختی محتوا) و وجود خلأ در مجموعه سخنرانی ها و مطالب (به عبارتی ضعف مدیر برنامه در پوشش ایده مورد نظر)
بی نظمی در موضوعات و ناهماهنگی در محتوای درسی (آشفتگی و هرج و مرج در دوره)
روان بودن و نامفهوم بودن گفتار و برنامه و ناتوانی در برقراری ارتباط با مخاطب
اغراق خسته کننده، غیر ضروری و تکان دهنده و اتلاف وقت برنامه
عدم تعادل در میزان اطلاعات و ارائه اطلاعات زیاد به مردم در مدت زمان محدود در آموزش برنامه سازی رادیو زهرا شیراحمدی (صرف نظر از توانایی پردازش آن)
نویسندگان، ناشران، مجریان و گزارشگران برنامه را در جایگاه کارشناسان قرار می دهند و در مورد موضوعات خاصی که در صلاحیت آنها نیست قضاوت و نظر غیر مسئولانه می کنند و باعث انتقاد رسانه ای می شود.
درگیر نکردن مخاطبان با موضوع برنامه و نپرسیدن نظر آنها (اگر ایده کسب و کار مستلزم تعامل مخاطب با برنامه باشد، مثلاً تلفن مردم را برای برنامه صبحگاهی نفرستاد).
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 